ที่มาของตำนานแร้ง วัดสระเกศ

• วัดสระเกศ สถานที่แห่งตำนานในอดีตที่เต็มไปด้วยซากศพของนักโทษประหาร ศพไร้ญาติ รวมถึงศพคนตายจากการเกิดโรคห่าระบาด ด้วยจำนวนศพมากมายที่เผาทำลายไม่ทัน จึงเกิดเป็นจุดศูนย์รวมของ แร้ง นับพันที่มาเกาะกินซากศพ

หากพูดถึง “ แร้ง ” เราก็คงจะนึกถึงนกตัวใหญ่ คอยาว บนหัวไม่มีขน คอยจิกกินซากสัตว์ในแบบฉบับดิสคัพเวอรี่ใช่ไหมคะ? แต่ถ้าเราบอกให้คุณลองนึกถึงตำนานแร้งแห่งเมืองไทยที่มีเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมายาวนาน เชื่อว่าทุกคนคงจะคิดเป็นเรื่องเดียวกันแน่ๆ คือ ตำนานแร้งวัดสระเกศ นั่นเอง… วันนี้เราจะพาทุกท่านย้อนเวลาไปฟังเรื่องแร้งวัดสระเกศกันสักหน่อยดีกว่า

แร้งวัดสระเกศ… ชื่อที่ได้ยินมานมนานพอๆ กับอายุของเรา แต่มีใครเคยคิดหาคำตอบกันหรือไม่คะว่า คำว่า “แร้งวัดสระเกศ” นี้มีที่มาที่ไปอย่างไร มันเป็นตำนานเล่าขานต่อกันมาเป็นเวลาช้านาน กับเรื่องราวที่ว่ากันว่า แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศ ความน่ากลัวที่ไม่มีใครอยากจะเข้าใกล้

เรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เพียงเรื่องเล่าในตำนานเท่านั้น แต่มันคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง และว่ากันว่ามันคือนรกจำลองดีๆ นี่เอง เรื่องราวของวัดสระเกศ หรือในปัจจุบันที่เรารู้จักกันในนามวัดภูเขาทองนั้น ในอดีตเคยเป็นศูนย์รวมของแร้งนับพันอันเนื่องมาจากโรคห่าระบาดเมืองในช่วงสมัยรัชกาลที่ 2 ซึ่งการระบาดของโรคนี้ทำให้มีคนล้มตายหลายหมื่นคน แม้แต่แม่น้ำลำคลองก็ยังเต็มไปด้วยซากศพ ทำให้ใช้น้ำอาบกินไม่ได้เลย ด้วยเหตุโรคระบาดนี้ทำให้คนตายกันไม่รู้วันละกี่พัน จัดพิธีทำศพไม่ทัน จะเผาก็ไม่ทัน จะฝังก็ไม่ทันอีก.. ภายในช่วงเวลาเพียงไม่กี่วัน “ก็กลายเป็นเมืองที่มีแต่คนตาย แทบจะทุกตารางนิ้วเต็มไปด้วยซากศพ” ซึ่งในอดีตวัดสระเกศเป็นจุดที่ทางการนำศพคนตายจากโรคห่า ศพไร้ญาติ และศพนักโทษมาทิ้งไว้ โดยขุดหลุมและเอาศพมากองรวมกัน ทำให้ที่ตรงนั้นเต็มไปด้วยซากศพแทบทุกตารางนิ้ว และเกิดเป็นจุดศูนย์รวมของแร้งนับพันที่มาเกาะกินซากศพ

ด้วยจำนวนศพมากมายที่ไม่สามารถเผาทำลายไหว จึงต้องใช้วิธีให้แร้งช่วยกำจัดศพให้ และสาเหตุที่ต้องเป็นวัดสระเกศก็เพราะ เมื่อสมัยก่อนมีกฎห้ามเผาศพกันในเมือง หากใครเสียชีวิตต้องนำไปเผานอกกำแพงเมือง และประตูเมืองที่สามารถนำศพผ่านได้ก็มีอยู่ประตูเดียว เรียกกันว่าประตูผี ซึ่งอยู่ใกล้กับวัดสระเกศมากที่สุดนั่นเอง

และนี่ก็เป็นตำนานที่อ่านเมื่อไรก็ชวนให้ขนลุกอยู่ไม่น้อยเลยล่ะค่ะ ถึงแม้ว่าอหิวาตกโรคนั้นจะไม่ค่อยพบเจอแล้วก็ตาม แต่ความน่ากลัวของมันก็ยังคงหลงเหลืออยู่เหมือนกับตำนานแร้งวัดสระเกศที่เราเพิ่งอ่านจบกันไปเมื่อสักครู่นี้เช่นกัน